خاصیت رنج ها!

میگن تا وقتی درد نکشی نمیتونی بزرگ بشی از وقتی یادم میاد جملاتی با این مضمون از افراد مختلف دور ونزدیک زیاد شنیدم ! اصلا رنج باخودش یه درد وخستگی داره که همیشه با تمام تلخیهاش برام لذت بخش بوده میدونم اول راهم میدونم خیلی چیزها مونده تجربه نکردم ,میدونم راهم طویل و پر از بالا پایینه با این اهداف و رویاهایی که در سر دارم نمیدونم انتهاش چی میشه ولی همه تلاشمو میکنم باهمه دردهام ادامه میدم باهمه زخمها این منم!همیشه همین بودم ,همیشه اون آدمی بودم که خودش شروع میکرد تنها شروع میکرد با همه سختیها شروع میکرد آرام بود هرچند همیشه غرغرو بودم .همیشه میفهمید و دم نمیزد همیشه خوبیها و امیدها رو میدید خب چاره دیگه ای هم نداشتم من با همچین مادری بزرگ شدم . من میدونم از چیها گذشتم و به اینجا رسیدم و همینها فقط برای خودم کافیه فقط و فقط برای خودمه !وقتی بزرگتر میشی تازه معنای زندگی رو میفهمی تازه میفهمی چقدر خوب و درست بزرگ شدی و چقدر سختیها و دردهات لازمت بود . چقدر ناله داشت نوشته م!ولی نمیخوام ناله کنم میخوام از فرصتهام بگم میخوام شروع کنم میخوام برای خودم بنویسم فقط و فقط خودم دلم میخواد آخرش بشم همون دختر قوی رویاهام .دختر زخمی و قوی و سرشار ازامیدی که همیشه از پس همه چیز بر اومده  اون انتهای فکرم اون ته تهش از وقتی یادم میاد همین دختر بوده !بازم شایدم خاصیت وجود مادر قویمه! شاید خاصیت اون پدر سرخوش و هم بازیهای بچگیهامه!مهم نیست از چیا گذشتم بازم ادامه میدم!

خدایا به لطف تو آرامم!خدایا همیشه هوامو داشتی بازم داشته باش!مهربونترین مهربونهام دوستدارم !

پ ن :دیروز دپرس شده بودم امروز بارقه های امید یافتم . مهم تلاشمه همیشه همین مهم بوده.